Czy Wasza pociecha wie, jak narysować pieska? Nauka rysowania dla dzieci wskazówki i porady jak krok po kroku narysować pieska. Niedźwiadek uczy rysować małe Szpara sromu prowadzi do przedsionka pochwy, który jest wspólnym ujściem dla dróg moczowych i płciowych. Srom może być pigmentowany lub nie i nie jest on owłosiony. Budowa łechtaczki . Łechtaczka leży w spojeniu dobrzusznym sromu i widoczna jest po lekkim rozchyleniu warg sromowych. Łechtaczka jest odpowiednikiem prącia u psa. Dla dużego psa, o wysokości w kłębie 70 cm, odpowiednia wysokość ocieplanej budy wynosi 112 cm. Nie znając jeszcze wymiarów naszego szczeniaka (jeżeli ma to być pies rasowy) wymiary budy ustalamy na podstawie wzorca rasy – np. wzrost w kłębie labradora wynosi maksymalnie 57 cm, zatem jego buda powinna mieć około 92 cm. W niedzielę finał Eurowizji Junior (fot. Corinne Cumming/EBU) Wielki finał Konkursu Piosenki Eurowizji Junior w Nicei już w niedzielę o godz. 16:00. Transmisję z Palais Nikaïa będzie można oglądać na antenie TVP1, TVP Polonia i TVP ABC, a także online na TVP VOD. Co roku publiczność jest ciekawa, kto tym razem zostanie zwycięzcą. 7. Przebywanie dziecka z psem powinno się odbywać w obecności dorosłego i z zachowaniem poniższych zasad bezpieczeństwa: - nie jest wskazane głaskanie psa pogłowie, nachylanie się nad nim i dotykanie z zaskoczenia. - nie wolno kłaść się na psa, mocno go przytulać, uniemożliwiać mu odejście. - nie wolno drażnić się z psem. ISSN 2534-5087. This veterinary anatomy module of the dog contains 218 illustrations dedicated to the canine osteology anatomy. Here are presented scientific illustrations of the canine skeleton, with the main dog's bones and its structures displayed from different anatomical standard views (cranial, caudal, lateral, medial, dorsal, palmar..). . Opinie naszych użytkowników Pragnę serdecznie podziękować za wspaniałe pomysły i ciekawe materiały z których korzystam już od jakiegoś czasu w pracy z dziećmi. Wasza strona jest po prostu fantastyczna(...) Agnieszka K. Wczoraj byłam bezradna jak pomóc mojemu dziecku w nauce tabliczki mnożenia. A dzisiaj jestem szczęśliwa, że dzięki Pani pomocy, mojemu dziecku udało się ruszyć z miejsca. Beata z Łodzi Bardzo często korzystam z serwisu Jest świetny, kapitalny, rozwija wyobraźnię, kreuje osobowość, rozwija zainteresowania :) Dziękuję. Elżbieta J., mama i nauczycielkaCzytaj inne opinie » W 2020 r. otrzymał NAGRODĘ GŁÓWNĄ w konkursie ŚWIAT PRZYJAZNY DZIECKU, w kategorii: Internet. Organizatorem konkursu jest: Komitet Ochrony Praw Dziecka. Na skróty: W tej sekcji znajdziesz duże, kolorowe plansze do wydruku o tematyce: budowa ciała zwierząt. Zaczynamy od mięczaków, ale pojawią się tu w przyszłości także inni przedstawiciele fauny :). Plansze można wieszać na gazetkach szkolnych. Można nimi przyozdabiać dziecięcy pokój lub wykorzystać je jako wizualne pomoce dydaktyczne i na ich bazie omawiać temat budowy zewnętrznej i wewnętrznej zwierząt. Plansze są dostępne również w wersji biało-czarnej i tym samym mogą służyć jako kolorowanki. Zamieściliśmy do wyboru: plansze z opisem słownym i plansze bez opisu. Chcesz otrzymywać informacje o nowych materiałach edukacyjnych dla dzieci? TYSIĄCE materiałów edukacyjnych ZERO irytujących treści i reklam dla rodzica: SPOKÓJ I WYGODA dla dziecka: RADOŚĆ z własnych osiągnięć BEZPIECZNA NAUKA i ZABAWA w jednym :) Bo KAŻDE dziecko jest mądre i inteligentne. Trzeba tylko dać mu szansę. ↑Do góry Piaskownica zawsze jest jednym z najbardziej obleganych miejsc na placu zabaw. Piasek pozwala dać dzieciom dać upust kreatywności - można z niego robić babki, budować zamki i przekopywać w nim tunele. Jeśli dysponujemy domem z ogródkiem albo działką, sprawimy dziecku wielką frajdę, montując w nim piaskownicę. Drewnianą lub plastikową piaskownicę możemy oczywiście kupić w sklepie. Producenci oferują modele piaskownic w różnych cenach i rozmiarach. Jednak zbudowanie prostej piaskownicy DIY z drewna nie jest wcale trudne. Miejsce na budowę piaskownicy Piaskownicę najlepiej ustawić w takim miejscu, aby dorośli domownicy mogli mieć dzieci na oku nawet, gdy są w domu. Piaskownica powinna być zatem dobrze widoczna z okna, nie powinny jej zasłaniać np. krzewy albo skalniak. Choć wydawać się może, że w piaskownicy w ogrodzie dziecko jest bezpieczne, lepiej mieć je w zasięgu wzroku na wypadek, gdyby wymyśliło niebezpieczną zabawę, której rodzicielska wyobraźnia nie była w stanie przewidzieć. W upalny dzień długa zabawa w piaskownicy może się skończyć przegrzaniem albo oparzeniami słonecznymi. Dlatego warto wybrać na budowę piaskownicy zacienione miejsce. Ale uwaga - jeśli postawimy piaskownicę pod drzewem, spadające liście lub owoce mogą zanieczyszczać piasek i konieczna będzie jego częstsza wymiana. Aby zapewnić dzieciom bawiącym się w piaskownicy ochronę przed promieniami słońca, możemy zbudować piaskownicę z daszkiem albo zamontować obok duży ogrodowy parasol. Jakie deski do piaskownicy? Do budowy piaskownicy nadają się zwykłe deski sosnowe. W sieci można znaleźć nawet instrukcje budowy piaskownicy z palet rozebranych na części pierwsze. Drewno z palet nie może być jednak wypaczone lub zbutwiałe. Deski trzeba też starannie oheblować - nie chcemy przecież narażać dziecka na to, że podczas zabawy wbije mu się w rękę drzazga. Drewno do budowy piaskownicy musi również zostać zaimpregnowane środkami chroniącymi przed wilgocią, grzybami i owadami. Dla dodatkowej ochrony, można je pomalować lakierem lub lakierobejcą po złożeniu całej konstrukcji piaskownicy. Na każdy bok piaskownicy będą potrzebne 2 lub 3 deski. Ich długość zależy oczywiście od wymiarów piaskownicy. Długość boku standardowej piaskownicy wynosi od 1,5 do 2 metrów. Jeśli będzie się w niej bawiło jedno lub dwoje dzieci, nie ma sensu budować większej. Oprócz długich desek do budowy boków, potrzebne będą kantówki, które znajdą się w rogach piaskownicy. Materiały do budowy piaskownicy Co jeszcze będzie potrzebne do budowy piaskownicy dla dziecka? Oto lista materiałów i narzędzi: zaimpregnowane i oheblowane deski o długości 1,5-2 m i szerokości minimum 10 cm 4 kantówki wkręty do drewna mata z folii lub agrowłókniny do wyłożenia dna piaskownicy wiertarko-wkrętarka szpadel sznurek i paliki miarka lakier, lakierobejca albo inny środek do zabezpieczenia drewna Budowa piaskownicy krok po kroku Zacznij od wyznaczenia w wybranym miejscu prostokąta o wymiarach planowanej piaskownicy. Najprościej zrobić to za pomocą sznurka i palików. Na wyznaczonym polu wykop nieckę o głębokości ok. 10 cm. Jej dno musi być płaskie i równe, należy usunąć z niego kamienie korzenie itp. Wytnij z agrowłókniny prostokąt do wyłożenia niecki. Możesz również użyć do tego folii, ale pamiętaj, żeby zrobić w niej niewielkie otwory w regularnych odstępach. Jeśli folia nie będzie przepuszczalna, woda zebrana w piaskownicy np. po deszczu nie będzie mogła wsiąknąć w ziemię. W narożnikach prostokąta osadź kantówki, a następnie przykręć do nich deski, które utworzą boki piaskownicy. Jeśli deski są długie i wąskie, możesz dodatkowo wzmocnić je poprzecznymi listewkami. Na tak powstałej ramie zamontuj 4 deski, które utworzą brzeg piaskownicy. Mogą być one nieco szersze niż deski użyte do boków - dzięki temu wygodnie będzie na nich siedzieć. Ich końce powinny być ścięte pod kątem 45 stopni, aby ładnie do siebie pasowały. Usługę przycięcia desek można zamówić, kupując je w markecie budowlanym. Aby piaskownica służyła przez lata, warto na koniec pomalować ją lakierem albo lakierobejcą, ewentualnie zaolejować. Piaskownica zamykana Piaskownice przyciągają nie tylko dzieci, ale i zwierzęta domowe. Niestety, w oczach psów i kotów piaskownica jest nie miejscem zabaw, lecz luksusową toaletą. Nie możemy dopuścić, by zwierzaki załatwiały się do piaskownicy. Najprostszym rozwiązaniem tego problemu jest zakrywanie piaskownicy w czasie, gdy dzieci się w niej nie bawią. Teoretycznie wystarczy do tego płachta brezentu i kilka kamieni, jednak zabezpieczona w taki sposób piaskownica nie wygląda zbyt ładnie. Dlatego budując piaskownicę DIY, warto pomyśleć o dorobieniu do niej zamknięcia. Nawet prosta pokrywka z kilku desek połączonych poprzecznymi listwami będzie się prezentować estetycznie i ochroni piasek przed zanieczyszczeniem przez zwierzęta, opadami oraz liśćmi spadającymi z drzew. Piasek do piaskownicy Gdy piaskownica jest już gotowa, pora napełnić ją piaskiem. Nie możemy jednak do tego użyć np. piasku budowlanego, który został nam po remoncie. Piasek do piaskownicy musi być drobnoziarnisty, miękki i wyjątkowo czysty, powinien mieć też atest PZH. Na szczęście można go kupić bez problemu np. w marketach budowlanych. Zwykle sprzedawany jest w 20- lub 25-kilogramowych workach. Ile piasku powinniśmy kupić? Do wypełnienia średniej wielkości piaskownicy potrzebna będzie ok. tona piasku. To jednak mocno przybliżone szacunki. Dokładniejszych obliczeń możemy dokonać za pomocą dostępnych w internecie “kalkulatorów piaskownicy”. Wystarczy wpisać w odpowiednie pola wymiary piaskownicy, a kalkulator sam wyliczy, ile worków piasku trzeba kupić. FOTELIKI I PRZYCZEPKI ROWEROWE DLA DZIECIRowerowe wycieczki z dziećmi? Tak, to możliwe, nawet z tymi, które jeszcze samodzielnie nie są w stanie wsiąść na rower. Masz wiele opcji, które pozwolą Ci czerpać przyjemność z ulubionego sportu pomimo tego, że całkiem niedawno zostałeś rodzicem. Wybraliśmy dla Ciebie kilka propozycji fotelików i przyczepek rowerowych. Sugerowaliśmy się Twoimi potrzebami i oczekiwaniami, czyli:· bezpieczeństwem dziecka· praktycznym oraz funkcjonalnym wykorzystaniem· komfortem jazdy Twoim i malucha· trwałością i wytrzymałością konstrukcji· nowoczesnym rowerowy – dziecko blisko rodzicaFotelik rowerowy ma znacznie dłuższą historię, niż przyczepki dla dzieci. Są rozwiązaniem praktycznym i uniwersalnym, dlatego tak często wybierane są przez rodziców. Fotelik może być montowany z przodu lub z tyłu. Pierwsza opcja jest lepsza dla dzieci młodszych, rodzic ma z nimi bezpośredni kontakt przez cały czas. Foteliki montowane z tyłu są dedykowane dla dzieci rowerowy powinien mieć przede wszystkim solidne pasy, którymi przypinamy dziecko. Musi być również wygodny, posiadać odpowiednio wyprofilowane oparcie i podnóżki dla wygody dziecka. Zawsze pamiętamy, aby maluch posiadał inne zabezpieczenia, takie jak kask rowerowy. W sklepie Decathlon znajdziesz takie, które zostały zaprojektowane i stworzone specjalnie dla najmłodszych rowerzystów – są kolorowe i dostępne w ciekawych rowerowe – stabilność i bezpieczeństwoW przyczepkach rowerowych możemy przewozić dzieci nawet poniżej 1,5 roku życia. Istnieją również przyczepki dwuosobowe, w związku z czym na wycieczkę możesz zabrać nawet dwójkę swoich maluchów. Charakteryzują się dużą stabilnością, co gwarantuje specjalnie zaprojektowana konstrukcja. Dziecko ma zapewnioną wygodę i bezpieczeństwo, jest chronione przed słońcem i przed czy fotelik?Wszystko zależy od Ciebie! Podczas krótszych wycieczek fotelik sprawdzi się naprawdę dobrze, na dłuższe wyprawy polecamy jednak przyczepki rowerowe. Musisz również wiedzieć, że przyczepka zajmuje znacznie więcej miejsca, dlatego odpowiedz sobie na pytanie, czy masz odpowiednie warunki do jej przechowywania. Po trzecie Twój budżet – fotelik możesz kupić taniej, jednak kwestia finansowa nie jest tutaj kluczowa, prawda?Dziecko w foteliku lub przyczepce oswaja się ze światem rowerowym. Często łatwiej jest go przekonać do nauki na rowerze. 3-letnie dziecko już bardzo dobrze poradzi sobie na rowerku biegowym, starsze na większym rowerze dziecięcym. Podróż w foteliku rowerowym na pewno przyczyni się do efektywnej nauki samodzielnej jazdy. Książki o psach, które warto przeczytać: 1. Tajemnice psiego umysłu, Stanley Coren 2. Jak rozmawiać z psem, Stanley Coren 3. Sygnały uspakajające. Jak psy unikają konfliktów, Rugaas Turid 4. Pies, który kochał zbyt mocno, Dodman Nicholas 5. Okiem psa, Fisher John 6. Zapomniany język psów. Jak zrozumieć najlepszego przyjaciela człowieka, Fennell Jan 7. Szczenię doskonałe, Bailey Gwen 8. Pies i człowiek. Jak żyć zgodnie pod jednym dachem, Jean Donaldson 9. Drugi koniec smyczy. Jak kształtować więź z psem, Patricia McConnell 10. Dominacja u psów. Prawda czy mit, Barry Eaton 1. Tajemnice psiego umysłu, Stanley Coren Większość wielbicieli psów traktuje swoich czworonożnych przyjaciół jak członków rodziny, a co za tym idzie, uważa, że psy czują, rozumieją i myślą, tak jak ludzie. Podobnie sądzi profesor psychologii Stanley Coren. Autor odpowiada na wiele nurtujących pytań dotyczących słuchu, węchu, czucia, smaku, a także osobowości, świadomości i umiejętności psów. Opowiada o tym, przytaczając wiele ciekawych anegdot, przedstawia wyniki swoich badań, często mówi o zachowaniach swoich własnych podopiecznych. 2. Jak rozmawiać z psem, Stanley Coren Profesor Stanley Coren jest wykładowcą psychologii na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej, autor The Left-Hander Syndrom, Inteligencja psów, Sleep Thieves, What Do Dogs Know?, Dlaczego kochamy psy? Prowadzi własny program telewizyjny Good Dog! Mieszka w Vancouver, w Kolumbii Brytyjskiej, w Kanadzie. Opierając się na poważnych badaniach nad zachowaniem zwierząt, (…)a także na latach własnych doświadczeń, Coren dowodzi, że przeciętny pies domowy jest w stanie rozumieć ludzką mowę na poziomie dwuletniego dziecka. Wprawdzie rozmowy na poziomie Lassie, wykreowane przez hollywoodzką fabrykę snów możemy odłożyć między bajki, ale dzięki Corenowi przekonujemy się, że prawdziwe porozumiewanie się z psami, daleko wykraczające poza ramy wydawania i słuchania komend, jest możliwe. Coren zajmuje się nie tylko słowami, dźwiękami, działaniami i znakami, jakimi my możemy przekazywać psom rozmaite komunikaty, ale także opisuje znaki i komunikaty, jakie one wysyłają do nas. Łatwe do zastosowania sposoby, dzięki którym my, ludzie możemy naśladować język, w jakim psy porozumiewają się miedzy sobą, sugestywne rysunki, objaśniające subtelności mowy ciała, oraz podręczny słowniczek i rozmówki w pieskim, czynią z tej książki niezastąpiony podręcznik dla miłośników psów, dzięki któremu będą mogli nawiązać prawdziwy, głęboki kontakt ze swoimi ulubieńcami. 3. Sygnały uspakajające. Jak psy unikają konfliktów, Rugaas Turid Mój pies jest tak mądry, że tylko mówić nie umie – jakże często zdanie to pada z ust ludzi, którym wydaje się, że doskonale znają swojego nic bardziej błędnego – nasz pies mówi! Wprawdzie nie w znaczeniu werbalnym, za to posiada wrodzona umiejętność posługiwania się rozwiniętym systemem sygnałów mowy ciała. Za ich pomocą komunikuje się nie tylko z innymi psami, ale również z istotami spoza swojego gatunku. Znajomość sygnałów uspokajających, jak je nazwa a Turid, ułatwi nam wzajemne zrozumienie, nie tylko na placu szkoleniowym, ale przede wszystkim w życiu codziennym. Pozwoli nam poznać pasjonujący świat psów. Dzięki ludziom takim jak Turid Rugaas zaczynamy w prawdziwy sposób komunikować się z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi. Tradycyjne metody tresury opierające się na stosowaniu siły i wymuszaniu podporządkowania się naszej woli, ustępują dziś miejsca metodom pozytywnym, polegającym na współpracy z psem, wzajemnym zrozumieniu i szacunku. Jedno jest pewne. Po przeczytaniu tej książki już nigdy nie spojrzymy na psa w ten sam sposób, co do tej pory. Zobacz też: 10 sygnałów uspokajających u psów, które warto znać 4. Pies, który kochał zbyt mocno, Dodman Nicholas “Pies, który kochał zbyt mocno” to nowatorski poradnik z zakresu psychologii psa. Książka w przystępny sposób ukazuje problemy dotyczące zaskakujących często zachowań, z jakimi mogą spotkać się właściciele psów. Co zrobić, gdy pies rzuca się z zębami na dzwoniący telefon? Jak pomóc psu, który boi się czwartków? Dlaczego niektóre psy obsesyjnie polują na własny ogon? Niektóre z tych zachowań mogą wynikać z błędów wychowawczych popełnionych przez właściciela, a inne z nich mają podłoże psychiczne. W książce znajdziemy również wiele cennych rad na temat postępowania z psami dominującymi i agresywnymi oraz panowania nad ich niepożądanymi zachowaniami. Analizując różnego typu agresywne zachowania, autor docieka do ich źródeł i pokazuje odpowiednie metody pracy z psem. Skuteczne może okazać się odpowiednie szkolenie i wychowanie. Czasem niezbędna jest porada doradcy behawioralnego czy lekarza weterynarii – specjalisty zachowań zwierząt. Dr Dodman w swoim nowatorskim podejściu do diagnozowania i leczenia zaburzeń zachowań u psów, uzupełnia w uzasadnionych przypadkach działanie psychologiczne środkami farmakologicznymi, wskazując różne możliwości niesienia pomocy naszym ulubieńcom. 5. Okiem psa, Fisher John Ta z humorem napisana książka jest pierwszym na polskim rynku wydawniczym poradnikiem psychologii psa. Autor omawia w niej błędy wychowawcze powszechnie popełniane przez właścicieli psów, oraz radzi, jak ich unikać. 6. Zapomniany język psów. Jak zrozumieć najlepszego przyjaciela człowieka, Fennell Jan Kierując się przede wszystkim zrozumieniem języka, jakim posługują się wilki i psy w stadzie, autorka opracowała własną metodę rozwiązywania problemów pojawiających się często między psem i jego opiekunami. Jej metoda w zasadzie sprowadza się do podstawowych, ale niestety zapomnianych prawd – przywróćmy psom poczucie przynależności do stada, pokażmy im, gdzie w hierarchii stada jest ich miejsce. Z książki dowiemy się, jak Jan dawała sobie radę w konkretnych przypadkach, kiedy okazywało się, że psy widzą świat inaczej niż spodziewamy się tego my – ich właściciele. 7. Szczenię doskonałe, Bailey Gwen Szczenię doskonałe jest książką dla tych, którzy już mają, lub dopiero zamierzają nabyć szczenię, i chcą je wychować na szczęśliwego i zawsze dobrze zachowującego się psa. Opierając się na najnowszych badaniach, autorka dowodzi, że o wiele skuteczniejsze jest zapobieganie problemom niż walka z nimi. Zastosuj się do porad Gwen Bailey, a skończą się twoje problemy z pogryzionymi butami, ciągnięciem za smycz czy agresywnym zachowaniem twojego psa. Ta książka to pozycja klasyczna, dzięki której wychowano całe pokolenia doskonałych szczeniąt. Podczas zajęć psiego przedszkola, które prowadzę, stosuję wiele zawartych w niej rad i mogę potwierdzić, że od opublikowania pierwszego wydania są one nadal aktualne. Tak właśnie dzieje się z naprawdę dobrymi książkami. Polecam szczerze ten poradnik zarówno właścicielom szczeniąt, jak i trenerom. 8. Pies i człowiek. Jak żyć zgodnie pod jednym dachem, Jean Donaldson Najbardziej prowokująca i zarazem inspirująca książka na temat zachowań psów i ich szkolenia. Tysiące psów uznaje się za beztalencia tylko dlatego, że nie chciały, lub nie potrafiły nauczyć się poleceń właścicieli. O niektórych mówi się nawet, że są niezrównoważone psychicznie, a orzeka się to na podstawie zachowań, które przecież nakazuje im ich psia natura! Szczekanie, gryzienie, obwąchiwanie i obskakiwanie ludzi, a nawet walki z innymi psami, to dla naszych czworonożnych przyjaciół zachowania równie naturalne, jak merdanie ogonem czy zakopywanie kości. Zadaniem człowieka jest ułożenie psa i takie wpłynięcie na jego zachowania, aby nie przeszkadzały one ludziom, i były możliwe do zaakceptowania w naszej kulturze. Niestety, pies postępujący zgodnie z zasadami właściwymi jego gatunkowi, często popada w konflikt z normami ustanowionymi przez ludzi. Nie czyniąc więc w jego mniemaniu niczego złego, naraża się na niezrozumienie, odrzucenie, a nawet i fizyczną przemoc ze strony człowieka. Trudno chyba o bardziej dramatyczny przykład „zderzenia kultur”! 9. Drugi koniec smyczy. Jak kształtować więź z psem, Patricia McConnell Pies jest mistrzem w dostrzeganiu naszych nawet najdrobniejszych ruchów i zachowań i odbiera on każdy z nich jako ważny i posiadający swoje znaczenie. Tym niezwykle ważnym i mądrym stwierdzeniem Patricia McConnell rozpoczyna swoją książkę. Uświadamiając sobie tę prawdę, zaczynamy dostrzegać oczywisty sens każdej z porad autorki dotyczących komunikacji z psem. W książce DRUGI KONIEC SMYCZY autorka uświadamia nam, że niektóre nasze zachowania mogą być zinterpretowane przez psa zupełnie inaczej niż przez nas. Na przykład, nasze serdeczne uściski z bliską osobą, przez psa mogą być odczytane jako zachowanie agresywne i może on odczuwać w takiej sytuacji niepokój. Jak więc znaleźć wspólny język? Okazuje się, że wcale nie jest to takie trudne. Często wystarczy bardzo niewielka zmiana w tonie głosu czy w naszej postawie, aby pies zaczął rozumieć nasze polecenia, tak, jakbyśmy tego chcieli. Patricia podaje proste wskazówki, które pomogą nam nakłonić psa do pożądanego zachowania. Na przykład, najlepszym sposobem ma powstrzymanie psa od nachalnych zachowań, którymi usiłuje on zwrócić na siebie naszą uwagę, jest po prostu odwrócenie wzroku i nie nawiązywanie kontaktu dopóki zachowuje się niewłaściwie. Książka będzie niezwykle cenną pomocą dla każdego, kto pragnie nawiązać z psem prawdziwą, silną więź opartą nie tylko na emocjach, ale także na wzajemnym, dobrym zrozumieniu. 10. Dominacja u psów. Prawda czy mit, Barry Eaton Dr Ian Dunbar: “Dominacja u psów – prawda czy mit” to mała książka o wielkim przesłaniu. Bez zbędnych słów Barry Eaton obala mit dominacji oraz wynikający z niego przewrotny program obniżania statusu psa w rodzinie, który nie jest niczym innym jak nieuzasadnionym uprzykrzaniem życia psów przez właścicieli. Prof. Ray Coppinger: Najskuteczniej uczymy się poprzez kwestionowanie starych teorii. Ta książka bez wątpienia to robi. Jean Donaldson: Dziękuję za umożliwienie mi przeczytania tej fantastycznej książki. Teoria dominacji, tak silnie utrwaliła się w świadomości społecznej tylko przez sam fakt, że została powielona w olbrzymiej ilości książek, że próby wykorzenienia jej czasem przypominają walkę z wiatrakami. Turid Rugaas: Ogromne gratulacje! W końcu doczekaliśmy się małej i prostej książki na bardzo ważny i bardzo źle interpretowany przez szkoleniowców temat. Książki o psach – recenzje i artykuły na Pozytywne szkolenie psów dla żółtodziobów. Pamela Dennison Zamieszczone: 12 sierpnia 2017 Pozytywne szkolenie psów w książce Pameli Dennison jest opisane bardzo przystępnie i ciekawie – od samych podstaw, po radzenie sobie z różnymi codziennymi sytuacjami. Książkę polecamy wszystkim miłośnikom czworonogów, niezależnie od ich doświadczenia w szkoleniu. Czym właściwie jest szkolenie pozytywne? Autorka szczegółowo wyjaśnia szkolenie pozytywne w pierwszej części książki i obala najczęstsze mity z nim związane. Znajdziemy […] 0 komentarzy Człowiek i pies. O głaskaniu, stresie i oksytocynie [RECENZJA] Zamieszczone: 18 lipca 2017 Premiera książki “Człowiek i pies. O głaskaniu, stresie i oksytocynie” miała miejsce w czerwcu 2017 r. Jej autorzy – Christoph Jung i Daniela Pörtl – zajmują się badaniem relacji między człowiekiem a psem i w publikacji przedstawiają wyniki tych badań. Próbują odpowiedzieć na pytanie, co niezwykłego jest w tej więzi, czy pies jest szczęśliwy w swojej […] 0 komentarzy Psie Sprawki, Joanna Krupa [RECENZJA] Zamieszczone: 16 lipca 2017 Książka “Psie sprawki” autorstwa Joanny Krupy została wydana w 2017 r. Pierwsza część książki to 12 historii adopcji psów. Wśród nich są opowiadania autorki, która sama przygarnęła czworonogi. W drugiej części znajdziemy przewodnik po adopcji psa oraz spis schronisk dla bezdomnych psów w Polsce. Autora cały zysk z książki przekazuje wybranym schroniskom. W książce znaleźliśmy nawiązanie do programu […] 0 komentarzy Najlepszy przyjaciel. Człowiek i pies – bohaterstwo podczas drugiej wojny światowej [RECENZJA] Zamieszczone: 25 kwietnia 2017 Historia pointerki Judy i jej opiekuna Franka Williamsa – technika Królewskich Brytyjskich Sił Powietrznych – to poruszająca opowieść o psiej przyjaźni i lojalności, a jednocześnie niezwykłe opowiadanie o drugiej wojnie światowej. Według nas jest to obowiązkowa lektura dla każdego miłośnika psów oraz historii. Judy – psi przyjaciel i bohaterka drugiej wojny światowej Judy była angielskim pointerem o […] 0 komentarzy Pierwsza pomoc i leczenie psów ukąszonych przez żmiję zygzakowatą Zamieszczone: 16 kwietnia 2017 TA KSIĄŻKA MOŻE URATOWAĆ ŻYCIE TWOJEGO PSA! Zostały opisanie w niej sposoby udzielania pierwszej pomocy psu ukąszonemu przez żmiję przez jego opiekuna. Przedstawiono też pierwszy raz tak dokładnie etapy leczenia przez lekarza weterynarii po przywiezieniu zwierzęcia do lecznicy weterynaryjnej. W interesujący sposób przekazano informacje o gatunkach węży w Polsce oraz o sposobach ich rozpoznawania. Wiele […] 0 komentarzy Fitness z psem. Program ćwiczeń na codzienny spacer [RECENZJA] Zamieszczone: 15 listopada 2016 Taki tytuł musi zainteresować każdego, kto lubi aktywnie spędzać czas ze swoim psem! Książka zawiera szczegółowy i przystępny opis treningów zarówno dla początkujących jak i zaawansowanych. Autorka Hester podkreśla, że ćwiczyć można z każdym psem (niezależnie od wielkości, rasy, czy wieku) – wystarczy wiedzieć jak oraz zachować umiar. Na początku znajdziemy najważniejsze zasady dotyczące ułożenia planu treningowego, podstaw treningu […] 0 komentarzy Książki o psach: lista 10 lektur, które warto przeczytać [LISTA] Zamieszczone: 15 listopada 2016 Książki o psach, które warto przeczytać: 1. Tajemnice psiego umysłu, Stanley Coren 2. Jak rozmawiać z psem, Stanley Coren 3. Sygnały uspakajające. Jak psy unikają konfliktów, Rugaas Turid 4. Pies, który kochał zbyt mocno, Dodman Nicholas 5. Okiem psa, Fisher John 6. Zapomniany język psów. Jak zrozumieć najlepszego przyjaciela człowieka, Fennell Jan 7. Szczenię doskonałe, Bailey Gwen 8. Pies i człowiek. Jak […] 8 komentarzy Autor: | Zdjęcie: Przez aktualizacja dnia 17:02 Pitbull – pies amerykański? Pitbull, czyli american pit bull terrier, to pies, który – wbrew swojej nazwie – najprawdopodobniej wcale nie pochodzi z Ameryki. Jego początków należy szukać w Wielkiej Brytanii, na przełomie XVIII i XIX wieku. To właśnie tam ówcześni hodowcy dążyli do stworzenia psa, który miał służyć psich walk z bykami. Jedna z teorii mówi, że pitbull pochodzi wyłącznie od dawnego buldoga, inna natomiast głosi, że powstał on ze skrzyżowania buldoga z terierem. Celem tejże krzyżówki miało być uzyskanie psa o ogromnej zawziętości i szybkości (jak teriery) oraz odporności na ból, wytrzymałości i siły (jak buldogi). Niezależnie od faktycznych początków rasy, pitbull rzeczywiście wykorzystywany był zarówno do walk z bykami, jak i z innymi psami. Nazwa rasy powstała w 1898 roku. FCI nie uznaje pitbulla, dlatego nie znajdziemy tam jego wzorca. Jest on uznany jednak przez UKC (United Kennel Club) – amerykańską organizację kynologiczną, która jest drugą na świecie pod względem wielkości. Pitbul a amstaff Pitbulla, czyli amerykańskiego pit bull teriera, często utożsamia się z rasą american staffordshire terrier, czyli popularnym amstaffem. Skąd ten kłopotliwy błąd? Otóż stąd, iż w Stanach Zjednoczonych, poza UKC, istnieją także inne organizacje kynologiczne, które rejestrują pitbulla jako american staffordshire terriera. Wygląd i budowa pitbulla ©ShutterstockPitbull jest dużych rozmiarów psem – psy osiągają przeciętnie wielkość od 45 do 53 cm w kłębie i ważą od 16 do 30 kg, natomiast suki mierzą od 43 do 50 cm i ważą średnio 14-27 kg. Jest to czworonóg o kwadratowej sylwetce, dobrze zbudowany, silny i proporcjonalny. Oczy są okrągłe, głęboko osadzone i szeroko rozstawione – dopuszczalna jest każda barwa. Uszy wysoko osadzone. Ogon pitbulla jest dość krótki, nisko osadzony, nie może być cięty. Szata może występować w dowolnym umaszczeniu. Pitbull – charakter ©ShutterstockPitbull – ze względu na swoją przeszłość i dawne przeznaczenie – niestety ma opinię psa „zabójcy”, agresywnego i konfliktowego. Tymczasem już od wielu lat hodowcy dokładają wszelkich starań, aby uczynić z niego psa prawdziwie rodzinnego – zresztą z dobrym skutkiem. Rasa ta, wbrew pozorom, jest wyjątkowo wrażliwa i czuła. Pitbull mocno przywiązuje się do swojego opiekuna i całej rodziny, jest posłuszny i lojalny. Jest też psem bardzo cierpliwym i opiekuńczym w stosunku do dzieci. Pitbull oczywiście odziedziczył po swoich przodkach pewne cechy, ale to nie tak, że z natury jest agresywny. Jest po prostu psem silnym, odważnym, nieco zawziętym i inteligentnym. W związku z tym potrzebuje stanowczego, zrównoważonego, ale jednocześnie łagodnego opiekuna. Nie zniesie on bowiem szkolenia metodami awersyjnymi. Szybko też nudzi się, dlatego zaoferowane mu szkolenie powinno być ciekawe i różnorodne, oparte o nagrody i zabawę. Pies ten wcale nie wymaga jakichś szczególnych technik szkolenia. Jak w przypadku każdego psa, i tutaj naukę podstaw posłuszeństwa warto po prostu rozpocząć jak najwcześniej, zaraz gdy pies trafi do nowego domu. Oczywiście powinien on mieć czas dla siebie, by mógł spokojnie zapoznać się z nowym otoczeniem i przyzwyczaić się do niego. Równie ważny jest jednak bliski kontakt z opiekunem, który pozwoli stworzyć silną więź, opartą na tak ważnym zaufaniu i poczuciu bezpieczeństwa. To dobry pretekst do tego, aby rozpocząć szkolenie poprzez zabawę, w czasie której pies będzie zdobywał nowe umiejętności, jednocześnie przyjemnie spędzając czas i dostając pyszne nagrody za dobrze wykonane zadanie. Początkowo mogą to być (a nawet powinny!) najprostsze komendy, takie jak siad czy waruj, lub nawet sztuczki – np. daj łapę czy żółwik. Dzięki nim czworonóg zrozumie, że współpraca z człowiekiem jest fajna i opłacalna. To doskonałe podstawy do nauki kolejnych, trudniejszych już i bardziej złożonych komend. Pitbull – ponownie tak samo jak każdy inny pies – z całą pewnością potrzebuje prostego i jasnego przekazu, dzięki któremu nie będzie miał wątpliwości co do tego, czego oczekuje od niego jego przewodnik. Pies, który nie będzie w stanie odczytać informacji wysyłanej przez opiekuna, będzie się frustrował i szybko zaniecha kolejnych prób. Pitbull – idealny kandydat dla…? ©Shutterstock Psy rasy american pit bull terier są niezwykle aktywne i wytrzymałe Jak już zostało wyżej nadmienione, rasa ta koniecznie wymaga przewodnika spokojnego, zrównoważonego i na pewno doświadczonego, który będzie rozumiał potrzeby czworonoga i zaspokajał je. Jest to wprost wymarzona rasa dla osób aktywnych, bowiem pitbull jest typem zapalonego sportowca – bardzo silnego, wytrzymałego i zawziętego. Psy tej rasy świetnie sprawdzą się w rozmaitych sportach kynologicznych, śmiało też mogą towarzyszyć opiekunowi w joggingu czy podczas jazdy na rowerze. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę z tego, że pitbull cechuje się ogromną odpornością na ból i będzie uparcie dążył do celu, dlatego nie należy go przetrenowywać i regularnie oglądać pod kątem kontuzji. Zdrowie pitbulla Jest to rasa stosunkowo zdrowa. Jak większość dużych psów narażona jest natomiast na dysplazję stawów biodrowych. Ponadto mogą pojawić się problemy skórne (w tym na tle alergicznym), a także choroby oczu i uzębienia. Potrzeby żywieniowe i pielęgnacja pita American pit bull terrier nie wymaga specjalnego żywienia, ale oferowany mu pokarm musi cechować się wysoką jakością – niezależnie od tego, czy zdecydujemy się na karmę gotową czy np. na żywienie naturalne (BARF). W obu przypadkach dite pitbulla powinna cechować się wysoką zawartością mięsa. Jest to duży pies, który lubi jeść, dlatego dzienną dawkę pokarmu warto podzielić na 2-3 porcje. Po jedzeniu pies powinien odpocząć. Jeśli ćwiczymy z psem i podajemy mu smakołyki, należy zmniejszyć jego dzienną porcję karmy do miski, aby nie przybrał na wadze. Jeśli chodzi o pielęgnację pitbulla, nie jest ona wymagająca. Krótką sierść wystarczy szczotkować raz na jakiś czas (nieco częściej w okresie linienia) i przecierać wilgotną ścierką dla utrzymania jej piękna i dobrej kondycji. Warto regularnie sprawdzać stan oczu, uszu i uzębienia (starsze psy mogą mieć problemy z kamieniem nazębnym). Pitbull – cena Cena pitbulla może się znacznie różnić w zależności od renomy hodowli i osiągnięć przodków, ale średnio wynosi 1500-3000 zł. Miesięczny koszt utrzymania psa tej rasy wynosi około 150-200 zł.

budowa psa dla dzieci