Anna Owczarczyk lekarz 18 września 2017. Grzybica skóry gładkiej może zajmować różne obszary ciała – diagnozuje się między innymi grzybicę pachwin, goleni czy grzybicę stóp. U chorego mogą pojawić się takie objawy jak swędzenie skóry, czerwone plamy czy pęcherzyki, typowe jest także łuszczenie naskórka. Objawy grzybicy Dermatofitoza paznokci. Objawy polegają na zgrubieniu paznokci, występowaniu bruzd, nadmiernym rogowaceniu, przebarwieniach oraz łamliwości. Dermatofitoza paznokci wywołana jest przez różne odmiany grzyba strzygącego. Ryzyko zachorowania wzrasta u osób z zaburzeniami odporności oraz problemami hormonalnymi. W przypadku osób starszych grzybica penisa może być pierwszym objawem cukrzycy. Grzybica penisa – objawy. Grzybica członka u wielu mężczyzn ma bezobjawowy przebieg. U pozostałej części pojawiają się w pierwszej kolejności takie dolegliwości jak: ból, pieczenie i swędzenie penisa. Z czasem dochodzi do rozwoju zmian infekcyjnych. RYC. G-9. Grzybica paznokci – postać dystalna i boczna podpłytkowa. Mechanizm powstawania grzybicy dermatofitowej paznokci Dermatofity na drodze enzymatycznej rozkładają głównie młodą keratynę miękką i dlatego rozwijają się najobficiej w części płytki przylegającej do łożyska paznokciowego (warstwa łożyskowa) oraz bliżej korzenia paznokcia. Grzybica u chomika to choroba wywoływana przez grzyby. Jej objawy są różnorodne i zależą od rodzaju patogenu, który wywołał zakażenie. W wielu przypadkach wywołuje ją grzyb Aspergillus. Zazwyczaj grzybica skóry u chomików objawia się łysieniem, zmianami skórnymi, takimi jak wypryski czy szare strupy oraz czasem uporczywym Grzybice skóry u kotów, problem ciągle aktualny. Zdaniem lekarza. 10 min czytania opublikowano 26 listopada 2021. Grzybice skóry wywołane są przez mikroorganizmy należące do różnych grup. Możemy wyróżnić grzybice wywołane przez grzyby dimorficzne ja histoplazmoza czy sporotrichoza i drożdżaki jak malassezioza oraz grzybice . Córka (17 lat) zaraziła się grzybicą od naszego kota. Co robić? Trzeba skontaktować się z dermatologiem. By potwierdzić diagnozę, zleci on badanie mikologiczne oraz badanie skóry lampą Wooda (pod wpływem wytwarzanego przez nią promieniowania UV zakażone miejsca świecą na zielonkawo). Potem przepisze maści przeciwgrzybicze (na receptę) do stosowania na zakażoną skórę przez 6–8 tygodni. Dodatkowo zaleci miesięczną kurację lekami doustnymi (na receptę). Leczenie należy kontynuować nawet po ustąpieniu objawów. Trzeba też pamiętać, by wybrać się do weterynarza i wyleczyć kota. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Najlepsze Promocje i Wyprzedaże REKLAMA Grzybica skóry należy do jednych z najbardziej rozpowszechnionych kocich chorób. Niestety jest również zoonozą, czyli może przenosić się na ludzi. Na zakażenie najbardziej narażone są dzieci, ludzie starsi oraz osoby z obniżoną odpornością. Przyczyny i objawy grzybicy skóry u kotów Chorobę tę wywołują dermatofity, czyli pasożytnicze grzyby, które bytują na skórze zwierząt, czerpiąc substancje odżywcze w jej komórek. Poza organizmem żywiciela, w korzystnych warunkach, ich zarodniki mogą przetrwać do 4 lat. Koty najczęściej atakowane są przez grzyba z gatunku Microsporum canis. Podobnie, jak w przypadku ludzi, najbardziej zagrożone są osobniki bardzo młode, starsze i z obniżoną odpornością, a więc chore. Bardziej podatne na zakażenie są także zwierzęta długowłose, ponieważ podczas pielęgnacji z długiego futra trudniej jest usuwać zarodniki podczas jego pielęgnacji. Grzybica skóry rozprzestrzenia się zarówno przez kontakt bezpośredni, jak i pośredni. Nasz kot może zatem zarazić się nią od innego zwierzęcia (nie musi być to kot, jako że choroba atakuje różne gatunki ssaków) lub poprzez przedmioty codziennego użytku, np. szczotki, legowiska, miski, a nawet ludzkie ubrania. Zarodniki grzybów mogą być przenoszone również przez pchły, wszy czy wszoły. Walkę z grzybicą utrudnia fakt, że zakażenie może u wielu kotów (i przedstawicieli innych gatunków) przebiegać bezobjawowo. Takie pozornie zdrowe zwierzaki roznoszą zarodniki w swoim otoczeniu. Innym problemem jest to, że objawy choroby, jeśli już wystąpią, nie zawsze są typowe. Na przykład niektóre koty odczuwają silne swędzenie, inne bardzo słabe, a jeszcze inne nic nie swędzi. U jednych włosy niemal wcale nie wypadają, u innych sypią się garściami. Na skórze zwierzaków mogą się ponadto pojawić strupy lub zmiany zapalne. Ogólnie mówiąc prawidłowe zdiagnozowanie grzybicy nie jest wcale takie proste, dlatego lepiej zostawić to specjaliście, czyli lekarzowi weterynarii. Leczenia także lepiej nie podejmować na własną rękę. Leczenie grzybicy skóry u kotów Grzybica skóry u kotów jest chorobą uleczalną, ale leczenie bywa długotrwałe i uciążliwe. Zastosowanie mają zarówno leki wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Przed kuracją trzeba zwykle zwierzaka dokładnie wystrzyc (szczególnie długowłosego), ponieważ futro utrudnia preparatom grzybobójczym dotarcie do skory, a więc zmniejsza ich skuteczność. Istnieją również dość skuteczne szczepionki przeciwgrzybicze, które można podawać zarówno kotom zdrowym, jak i chorym. W pierwszym przypadku uodparniają na zakażenie zarodnikami grzybów, w drugim zaś przyśpieszają proces leczenia. W terapii ważne jest ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza i stosowanie leków jeszcze przez jakiś czas po ustąpieniu objawów. Należy również dbać o higienę osobistą i pupila oraz regularnie sprzątać pomieszczenie, w którym przebywa chory zwierzak. Tekst: Jacek P. Narożniak Zdjęcie: Zapisz się do newslettera, a otrzymasz 5% rabatu na zakupy! Super oferty e-sklepu Kakadu na Twój email atrakcyjne wyprzedaże ♥ wyjątkowe promocje ♥ kody rabatowe Profil autora na Google+ Grzybica skóry to jedna z najczęstszych chorób skóry. Nic dziwnego - grzybicą skóry łatwo się zarazić, jest przewlekła, a wyleczona ma tendencję do nawracania. Dodatkowo objawy grzybicy skóry często są mylone z objawami innych chorób skóry, co doprowadza do dalszego jej rozwoju i znacznie opóźnia skuteczne leczenie. Spis treściGrzybica skóry - przyczyny i czynniki ryzykaGrzybica skóry - objawy Grzybica skóry - diagnostykaGrzybica skóry - leczenie Grzybica skóry gładkiej to choroba zakaźna wywoływana przez chorobotwórcze grzyby, która dotyczy skóry tułowia i kończyn. Grzybica skóry - przyczyny i czynniki ryzyka Grzybica skóry wywołana jest głównie przez dermatofity rodzaju: Trichophyton (stanowią powyżej 50 proc. wszystkich zakażeń grzybiczych), Microsporum i Epidermophyton, którymi bardzo łatwo można się zarazić od innych zainfekowanych osób, zwierząt lub poprzez kontakt z zarodnikami grzybów znajdujących się na rzeczach osobistych (np. obuwie, ręczniki, odzież). W rzadszych przypadkach zdarzają się infekcje grzybami geofilnymi, które przebywają w glebie. Czynnikami zwiększającym ryzyko zakażenia są obniżona odporność, zaburzenia hormonalne, zaburzenia rogowacenia skóry, choroby układowe, np. cukrzyca czy niewydolność krążenia, a także stosowanie sterydów, antybiotyków. Również korzystanie z publicznych basenów, pryszniców, saun, a także z siłowni zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju grzybicy skóry. Poradnik Zdrowie: kiedy iść do dermatologa? Grzybica skóry - objawy Objawy grzybicy skóry to okrągłe, rumieniowe zmiany, które: są wyraźnie odgraniczone od otoczenia. Obrzeże zmiany jest silnie czerwone, ze złuszczaniem, grudkami i krostami. Z kolei środkowa część zmiany sprawia wrażenie zdrowiejącej skóry szerzą się obwodowo powodują uczucie silnego swędzenia są pojedyncze (najczęściej) lub mnogie im dłużej trwa zakażenie, tym ogniska pojawiają się w coraz to nowych miejscach lub zlewają się ze sobą. W tym ostatnim przypadku tworzą wielokoliste, policykliczne wzory zazwyczaj zlokalizowane są w okolicach odsłoniętych (twarz, szyja, kark, przedramiona, ręce). Szczególną postacią choroby jest przewlekła grzybica skóry gładkiej, która dotyka głównie kobiet z zaburzeniami endokrynologicznymi i zaburzeniami odporności. W tym przypadku pojawiają się sinoczerwone zmiany z otrębiastym złuszczaniem, które są zlokalizowane głównie kończynach dolnych i pośladkach. Czytaj też: Grzybica stóp - jak ją rozpoznać? Grzybica paznokci - jak ją leczyć? Rozwojowi grzybów sprzyjają wilgoć, ciepło i brak światła. Nie wolno drapać swędzących miejsc, gdyż w ten sposób przenosi się zakażenie w inne miejsca na ciele. Grzybica skóry - diagnostyka W celu rozpoznania grzybicy skóry wykonuje się badanie mykologiczne, które pozwoli określić gatunek chorobotwórczego grzyba. Lekarz powinien także wykluczyć inne choroby skóry, takie jak łupież różowy, łuszczycę, łojotokowe zapalenie skóry, ziarniniaka grzybiastego. Grzybica skóry - leczenie Leczenie grzybicy skóry polega na podawaniu miejscowych preparatów przeciwgrzybiczych (najczęściej terbinafina), zwykle maści, którymi trzeba smarować skórę 2-3 razy dziennie. Czas leczenia to około 10-14 dni. Jeśli te nie pomagają, lekarz może zdecydować o podawaniu leków doustnie. W przypadku przewlekłych i rozsianych zmian zalecana jest terapia skojarzona z lekami stosowanymi miejscowo i ogólnie. Jaka to choroba? Pytanie 1 z 12 Co dolega temu dziecku? Atypowe zapalenie skóry Atopowe zapalenie skóry Atypiczne zapalenie skóry Choroba drożdżyca inaczej zwana też kandydoza, kandydiaza, bielnica, moniliaza wywoływaną przez drożdżopodobne grzyby, najczęściej z rodzaju Candida. Znanych jest ponad 200 gatunków należących do rodzaju Candida, jednakże zakażenia u ludzi wywołuje niewiele z nich. Grzyby te stanowią bogatą mikroflorę w środowisku naturalnym. Niektóre gatunki mogą wchodzić w skład naturalnej mikroflory zwierząt i człowieka. Drożdżycę rozpoznaje się głównie poprzez badania mikroskopowe i hodowlane. Zakażenia powierzchniowe obejmują: zakażenia skóry, kandydozę jamy ustnej i gardła, zapalenie przełyku, zakażenie paznokci i tkanek okołopaznokciowych, kandydozę pochwy i sromu. Zakażenia inwazyjne to kandydemia (czyli obecność drożdżaka we krwi) oraz często po niej następujące: zakażenie otrzewnej, zakażenie kości i stawów, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, infekcje oka, zapalenie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, zapalenie wsierdzia, osierdzia i mięśnia sercowego, zapalenie płuc, zakażenie układu moczowego i infekcja trzustki. Zakażenia układowe - również postać inwazyjna choroby, jednak ograniczona do jednego narządu, np. grzybicze zapalenie wsierdzia. Może być również skutkiem zakażenia uogólnionego z dominacją objawów ze strony jednego narządu. Jednym z przejawów kandydoza mogą być pleśniawki, błon śluzowych jamy ustnej, wynikające z osłabienia dzieci i dorosłych cierpiących na niestrawność lub inne choroby. Domowe leczenie grzybicy prącia i napletka =>> Domowe sposoby na grzybice paznokci =>> Co przyczynia się do rozwoju kandydozy? Czynnikami predysponującymi sprzyjającymi aktywacji grzybów z rodzaju Candida u człowieka może być: naruszenie higieny jamy ustnej, anomalie języka (język zgięty itp.), Cechy wieku (wczesne dzieciństwo, okres starczy), niewłaściwa higiena protez ruchomych, ciąża, dieta (wzrost ilości węglowodanów), palenie tytoniu, choroby endokrynologiczne, choroby krwi, stany niedoboru odporności, antybiotykoterapia, napromienianie i uczulenie organizmu, niedobór witamin z grupy B, C itp. U niemowląt rozwojowi kolonizacji drożdżakowej sprzyja kwasica w jamie ustnej oraz dysbioza i morfologiczna i funkcjonalna niedojrzałość błony śluzowej jamy ustnej. Jak przebiega kandydoza jamy ustnej? Kandydoza jamy ustnej może być ostra i przewlekła. Najczęstszą postacią jest ostra rzekomo błoniasta kandydoza, znana jako pleśniawka, która występuje często u noworodków. Może to dotyczyć dowolnej części jamy ustnej i gardła, najczęściej policzków, rzadziej podniebienia, języka, a następnie innych części. Najpierw są naloty kropkowane, ziarenka białego koloru, a następnie filmy przypominające zsiadłe mleko, mające zsiadły wygląd. Płytkę można łatwo usunąć poprzez zeskrobanie szpatułką, po czym widać jej jasnoczerwoną podstawę, czasem z krwawiącą powierzchnią. Plamy na płytce mogą łączyć się, tworząc białawe płytki, rozprzestrzeniając się na całą błonę śluzową jamy ustnej, gardła, tworząc ciągły film. Zmiany z reguły są bezbolesne, chociaż wtórne (z urazami,przywiązanie flory bakteryjnej), może dojść do erozji i owrzodzeń. W przypadku erozji płytka nazębna może przybrać brązowo-brązowy odcień. Przewlekła postać rzekomo błoniasta występuje u pacjentów zakażonych wirusem HIV. Postać ostra zanikowa najczęściej dotyka język, często jest powikłaniem po antybiotykoterapii, zastosowaniu miejscowych kortykosteroidów. Tej formie kandydozy towarzyszy silny ból, pieczenie i suchość w jamie ustnej. Przewlekła zanikowa postać kandydozy jamy ustnej występuje częściej u osób starszych noszących protezy. Przewlekła postać hiperplastyczna występuje częściej u palaczy. Istnieją inne formy kandydozy jamy ustnej. Kandydoza kącików ust lub napad kandydozy może towarzyszyć dowolnej z wymienionych postaci kandydozy jamy ustnej lub rozwijać się niezależnie. Dzieci z napadem drożdżakowym często mają nawyk ssania kciuka, częste lizanie i gryzienie kącików ust oraz uzależnienie od gumy do żucia. Innymi przyczynami napadów mogą być bakterie, niedobór witamin. Zwykle napad występuje w obu fałdach kącików ust. Obraz kliniczny przedstawia rumień i pęknięcia w kącikach ust, widoczne są łatwo usuwalne płytki. Uszkodzenia są bolesne przy otwieraniu ust i poruszaniu ustami. Grzybica to chyba jedna z najpowszechniejszych kocich chorób. Zarazić się nią bardzo łatwo, a leczenie jest wyjątkowo żmudne i uciążliwe. Dlatego grzybicy zdecydowanie lepiej jest zapobiegać i na szczęście są na to pewne sposoby. Zobaczmy więc, jak można uchronić kota przed grzybicą, jak rozpoznać pierwsze objawy zakażenia i na czym polega leczenie tego schorzenia. Grzybica skóry u kotów Gdzie kot może zarazić się grzybicą? Grzybica to wysoce zakaźna choroba wywoływana przez pasożytnicze grzyby z rodzaju Microsporum canic, Trichophyton lub Epidromophyton, które bytują na skórze czworonogów pożywiając się substancjami odżywczymi z komórek. Ich zarodniki przenoszą się z łatwością pomiędzy chorymi zwierzętami różnych gatunków oraz ludźmi. Na zakażenie narażone są zwłaszcza koty bardzo młode, starsze lub osłabione chorobą. Zarodniki grzybów przenoszą zarówno drogą bezpośrednią, jak i pośrednią. Nasz mruczek może więc zarazić się poprzez kontakt z innym chorymi zwierzakiem lub korzystając z jego legowiska, koca, miski czy szczotki do pielęgnacji sierści. Nosicielami zarodników mogą być także pchły, kleszcze, wszy oraz muchy. Na grzybicę chorują najczęściej koty wychodzące, jako że mogą mieć kontakt z kotami dzikimi i wolnożyjącymi. Choroba dokucza także kotom długowłosym, ponieważ trudno usunąć z ich sierści wszystkie zarodniki. Zachorowaniu sprzyja także dieta uboga w białko oraz witaminy, złe warunki życia oraz wszelkie mechaniczne urazy skóry, takie jak otarcia, oparzenia czy zadrapania. Objawy grzybicy u kota Grzybica u kotów przebiegać może w różny sposób, a objawy nie zawsze jednoznacznie na nią wskazują. Typowymi dla grzybicy symptomami są świąd oraz miejscowe wyłysienia pokrywające się charakterystycznymi szarymi łuskami i strupami. Zmiany chorobowe ogniskują się przeważnie na okolicach głowy, uszach, opuszkach łap oraz kończynach zwierzaka. Na pozbawionych sierści miejscach mogą wystąpić zaczerwienienia lub pęcherzyki ropne. Sierść zaatakowana przez grzyb staje się matowa, często przetłuszczona. Na skórze kota może pojawić się także łupież, zmiany zapalne lub rany jątrzące się na skutek ciągłego drapania (przeczytaj, co zrobić, gdy kot ciągle się drapie KLIK). W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z wymienionych objawów, należy jak najszybciej zgłosić się z pupilem do weterynarza. Jak leczyć grzybicę u kota? Jeśli podejrzewamy grzybicę skóry u kota », w żadnym wypadku nie powinniśmy leczyć jej na własną rękę. To wyjątkowo uciążliwa i wysoce zakaźna choroba, która przenosi się również na ludzi. Wizyta u weterynarza jest więc niezbędna. W terapii grzybicy u kota używa się przeważnie leków doustnych oraz preparatów działających miejscowo. Pełna kuracja może trwać nawet kilka miesięcy i często należy kontynuować ją jeszcze przez jakiś czas po ustąpieniu objawów. Zmienione chorobowo miejsca należy smarować specjalnymi preparatami przeciwgrzybiczymi, w postaci kremów, maści, żelów lub płynów. Poza środkami doustnymi i miejscowymi kotu można podawać także suplementy wzmacniające odporność zawierające kwasy omega-3 i omega-6. Może to być na przykład tran, olej lniany lub olej z łososia ». Pamiętajmy jednak, by skonsultować to z weterynarzem i ściśle przestrzegać jego zaleceń. ↓ OLEJ Z ŁOSOSIA DLA PSA ↓ Mając w domu chorego zwierzaka musimy także zadbać o czystość i higienę otoczenia. Warto na bieżąco odkażać pomieszczenie, w którym przebywa pupil, zdezynfekować jego legowisko oraz wszystkie przybory do pielęgnacji jego sierści. ↓ AKCESORIA DO CZESANIA KOTA ↓ Jak ochronić kota przed grzybicą? Od jakiegoś czasu dostępna jest także specjalna szczepionka przeciw grzybicy dla kota. Warto aplikować je zwłaszcza kotom wychodzącym oraz tym, które mają kontakt z innymi zwierzakami. W profilaktyce ogromną rolę odgrywa także higiena, zwłaszcza jeśli mamy w domu więcej niż jednego czworonoga. Pamiętajmy, by regularnie prać posłania i koce, na których wylegują się koty. Dbajmy o to, by miseczki zwierzaków zawsze były czyste, to samo dotyczy wszelkich szczotek i grzebieni. Każdy kot powinien mieć własne akcesoria do szczotkowania sierści, które po użyciu zawsze należy zdezynfekować. Nie zapominajmy o systematycznym wyczesywaniu futerka pupila, od czasu do czasu warto także zaserwować mu porządną kąpiel. ↓ SZAMPONY DLA KOTA ↓ Zdjęcie: Zapisz się do newslettera, a otrzymasz 5% rabatu na zakupy! Super oferty e-sklepu Kakadu na Twój email atrakcyjne wyprzedaże ♥ wyjątkowe promocje ♥ kody rabatowe Profil autora na Google+

grzybica u kota zdjecia